Harpagophytum procumbens D.C.
To roślina, znana jako czarci pazur lub diabelski pazur, płożąca się o długości do 2 m, która rośnie na glebach piaszczystych, na łąkach oraz przy drogach, gdzie pierwotna roślinność została zmieniona. Pochodzi z pustyni Kalahari i łąk Transwalu (RPA), Namibii i suchych obszarów wyspy Madagaskar.
Używana część
Wykorzystywana część tej rośliny to korzeń, pocięty i wysuszony.
Składniki aktywne
- irydoidy: harpagoside, harpagid, procumby, kumarol-ester,
- estry heterosydowe fenylopropanu: werbaskozyd lub akteozyd, izoakteozyd,
- flawonoidy,
- kwasy fenolowe,
- cukry: tetrasacharyd stachiozy,
- wolne i heterosydyczne fitosterole,
- triterpeny: oleanolowy,
- śladowe ilości olejków eteryczn.
Działanie
Jego działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe zostało udowodnione klinicznie. Wykazano również eksperymentalnie działanie przeciwdrgawkowe, chroniące serce przed arytmiami i hipoglikemią, chociaż to ostatnie nie zostało udowodnione klinicznie.
Tradycyjnie używano go jako gorzkiego toniku, pobudzającego apetyt i na poprawę procesu trawienia.
Wskazania
Europejska Agencja Leków (EMA) i Europejskie Naukowe Stowarzyszenie Fitoterapii (ESCOP) zatwierdziły tradycyjne stosowanie tej rośliny w leczeniu bólu stawów, łagodnych zaburzeń trawienia (tj. wzdęcia) oraz tymczasowego braku apetytu.
Skuteczność diabelskiego pazura w objawowym leczeniu bólu kostno-stawowego (typowego dla choroby zwyrodnieniowej stawów, fibromialgii, przewlekłego bólu krzyża i innych stanów reumatycznych i niereumatycznych) została udowodniona klinicznie.
Ułatwianie procesu trawienia, obniżanie gorączki i łagodzenie bólu porodowego to inne znane zastosowania, które przypisuje się czarciemu pazurowi.
