Foeniculum vulgare Mill
To roślina wieloletnia do 2 m wysokości, bardzo powszechna. Rośnie na glebach suchych i słonecznych, w rowach, poboczach dróg i polach. Pochodzi z południowego regionu Morza Śródziemnego.
Używana część
Wykorzystywana część tej rośliny to owoce, zarówno gorzki koper, jak i słodki, z których pozyskiwany jest olejek eteryczny.
Składniki aktywne
Ilość składników różni się w zależności od tego, czy są one wyekstrahowane ze słodkiego kopru, czy z gorzkiego kopru:
- anetol,
- fenchona,
- estragole,
- aldehyd anyżowy,
- węglowodory monoterpenowe: pinen, pelandren, limonen, mircen i cymen.
Owoc kopru włoskiego zawiera również:
- flawonoidy,
- hydroksykumaryny,
- furokumaryny,
- naprawiono olej,
- białka.
Działanie
Olejek eteryczny z kopru włoskiego nadaje mu działanie wykrztuśne, antyseptyczne, rozkurczowe i wiatropędne.
Tradycyjnie koper włoski był uważany jako środek pobudzający apetyt, środek przeciwwymiotny lub środek moczopędny.
Wskazania
Zarówno Europejska Agencja Leków (EMA), jak i Europejskie Naukowe Stowarzyszenie Fitoterapii (ESCOP) zatwierdzają tradycyjne stosowanie kopru w leczeniu objawów drobnych skurczów spowodowanych miesiączką, wzdęciami czy skurczami żołądkowo-jelitowymi. Zatwierdzają również jego stosowanie jako środka wykrztuśnego przy kaszlu związanym z przeziębieniem.
W przypadku olejku eterycznego, jego stosowanie jako środka wykrztuśnego jest zatwierdzone przez obie instytucje, ale tylko ESCOP zatwierdza jego tradycyjne stosowanie do objawowego leczenia łagodnych skurczów przewodu pokarmowego i wzdęć.
Wskazania te zostały również zatwierdzone przez Komisję E.
Tradycyjnie stosuje się go w leczeniu bólu brzucha, zapalenia stawów, kolki niemowlęcej, zapalenia spojówek, zaparć, biegunki, gorączki, zapalenia żołądka, jelita drażliwego, bólu wątroby, owrzodzenia jamy ustnej itp.
