Vaccinium myrtillus L.
Krzew o wysokości od 20 do 60 cm, który tworzy mniej lub bardziej gęste żywopłoty w wilgotnych środowiskach górskich, obok pastwisk, łąk i wrzosowisk. Pochodzi z Ameryki Północnej, ale jest uprawiany także na terenie Europy.
Część używana
Używa się owoców, zarówno dojrzałych, świeżych jak i mrożonych czy suszonych. Liście są również powszechnie używane.
Składniki aktywne
Owoc za wiera:
- garbniki katechetyczne,
- heterozydy flawonolu: hiperozyd, kwercytozyd,
- antocyjanozydy: delfinidyna, cyjanidyna, malwidyna, petunidyna i peonidyna.
Liść zawiera:
- flawonole pochodzące z kwercetyny: rutozyd i avicularin,
- garbniki katechetyczne,
- kwasy triterpenowe: ursolowy, oleanolowy,
- irydoidy,
- kwasy fenolowe,
- Leukoantocyjanidyny,
- chrom
Działanie
Obecne w owocach antocyjanozydy działają przeciwpłytkowo, przeciwzapalnie, przeciwutleniająco, zwiększają odporność ściany naczyń i zmniejszają zmęczone oczy. Ponadto suszone owoce mają właściwości ściągające.
Liście borówki amerykańskiej wykazały również działanie przeciwcukrzycowe.
Wskazania
Europejskie Naukowe Stowarzyszenie Fitoterapii (ESCOP) dopuszcza stosowanie suchego ekstraktu w leczeniu nieswoistych przewlekłych ostrych biegunek oraz w zewnętrznym leczeniu łagodnych stanów zapalnych błony śluzowej jamy ustnej i powierzchownych ran.
W przypadku ekstraktów ze świeżych owoców zatwierdzono ich zastosowanie jako wspomaganie w leczeniu niewydolności naczyń obwodowych i zaburzeń mikrokrążenia ocznego.
Europejska Agencja Leków (EMA) zatwierdza tradycyjne stosowanie świeżych owoców w celu złagodzenia objawów wynikających z niewydolności żylnej (dyskomfort i uczucie ciężkości nóg) oraz kruchości naczyń włosowatych.
W przypadku suchego ekstraktu z dojrzałych owoców dopuszczone jest jego stosowanie w objawowym leczeniu biegunek i drobnych stanów zapalnych błony śluzowej jamy ustnej.
Tradycyjnie liść był stosowany w leczeniu zaburzeń żołądkowo-jelitowych i moczowych, cukrzycy, hemoroidów, niewydolności krążenia i problemów z sercem, zapalenia skóry itp. Komisja E (Komisja w Niemczech, która jest przewodnikiem terapeutycznym roślin leczniczych) odradza stosowanie liścia, ponieważ długotrwałe stosowanie może powodować przewlekłe zatrucie.
